Frambozenweekend 2010

Frambozenweekend 2010
Zondagmorgen 11 juli met z'n allen aan het frambozenontbijt

maandag 29 november 2010

Vruchtbare grond?

De afgelopen dagen heb ik meer verdiept in de bemesting die ik volgend jaar wil gaan uitvoeren.
Dit jaar hebben we de standaard gevolgd. Dat levert in de categorie biologisch toegestane meststoffen een relatief hoge kostenpost op en wat zeker zo belangrijk is. Ik vond de kwaliteit van de frambozen iets minder. Ik zoek voor informatie en effecten van meststoffen en hun onderlinge verhoudingen op internet. Er is een heleboel degelijk onderzoek te vinden. Je hoeft alleen engels te kunnen lezen en er tijd voor vrij maken. Deze kennis is gratis terwijl ik voor heel wat minder informatie bij de daarvoor aangewezen instanties een hoop geld kwijt ben. Ik heb ook het idee dat zij dergelijke informatie op het net niet na spitten. Dezelfde instanties lopen vervolgens zonder het mij fatsoenshalve even te vragen tegen betaling kennis die ze op ons bedrijf hebben opgedaan uit te dragen. Ook biologische kleinfruit telers die ik dit jaar al twee keer heb uitgenodigd maar niet reageren lopen achter deze clubs aan en hebben waarschijnlijk geen internet.
Veel biologische boeren hebben binnen de regels van SKAL veel meningen wat bio zou moeten zijn en vooral veel meningen wat het niet is in hun ogen. Er zijn erbij die planten op geregelde tijden mest en water geven al niet bio vinden want alle voeding en inhoud stoffen die de plant nodig heeft zitten in de bodem en als het regent is er water of men neme de tuinslang. In theorie klopt dit maar of een frambozen struik in het wild ook op voor haar geschikte bodem staat,geen ziekten meer krijgt en ook nog eens redelijk wat frambozen afgeeft? Helaas.
Het zal genoeg zijn voor een rondtrekkende stam die op natuurlijke wijze aan geboortebeperking doet en ik zou me daar met een gerust hart en overgave bij willen aansluiten maar helaas zijn de graan verbouwers, steden bouwers koningen en priesters me voor geweest.
Daarom denk ik dat bio altijd in overleg met SKAL en binnen de regels met oog op kwaliteit,smaak en op termijn meer inhoudelijke gezonde stoffen moet streven naar productie verhoging. Daardoor kunnen we de prijs wat drukken en bio beschikbaar maken voor grotere groepen eters en laten zien dat je de wereld ook zo kunt voeden want alleen zo kunnen we tegenwicht bieden aan de transgene lobby en hun monopolisten die met het argument van een groeiende wereldbevolking hun handel de laatste behoorlijk aan het doorduwen zijn. Dat gaat ook gemakkelijk bij de luie,gemakzuchtige en ijdele mens die zij naast het graan en de steden in hun hof van eden in elkaar geknutseld hebben.
Ze zeggen het van zichzelf …..

wordt vervolgt

woensdag 17 november 2010

Costa del Luz

We zijn sinds vorige week terug uit Spanje. Er was geen geen goede maar ook geen slechte sint te ontdekken alleen mooi licht. Daar staan de frambozenstruiken vol in. En ik ben opnieuw verliefd op deze planten. Het typische groen en rood en de groei wijze en het gewicht van de vruchten gewogen in mijn hand als ik een vrucht tak op til. Het volle ronde en het besef van hun rijkdom die ze stil uitstallen brengt mij terug naar venus. Er zijn onderzoeken gedaan waaruit blijkt dat planten reageren op onze emoties en intenties. Op die momenten doet het mij dan ook pijn en schaam ik me voor hun omdat ik mezelf de tijd niet durf te gunnen om in dat besef met ze om te gaan. Dan vervloek ik onze tijd is geld opvatting en weet diep in mezelf dat dat ook klopt. Het nog steeds overheersende economische denken is de angst die deze oneindige mooie liefde tegenhoud.
Maar ik durf nog niet los te laten en mee te gaan in hun wonderbaarlijk mooie wereld.
Na de donkere dagen gaan we weer het licht in. Voor volgend seizoen gaan we meer van mijn lievelings framboos, ze heet Caroline de kans geven zich in haar pracht te etaleren. Ik beloof dat ik haar zal verwennen en tegen haar zal praten. Laten we afspreken dat als je mij op de kwekerij hoort praten tegen de planten dat je ons dan even in de zevende hemel laat en me even de tijd gunt.
Want mijn hartje is zo open en kwestbaar bij haar en tegelijkertijd zo krachtig vol en verlicht. Ze is al een hele tijd bij me maar ze heeft nog geen ja gezegd....