Ik heb de afgelopen tijdsdrang goed doorstaan en op mijn manier gebruikt door mijn eigen manieren door de tijd heen te ontdekken.
Dan wel te her-inneren.
Er was tijdsdrang omdat alles veel sneller gaat dan gewend maar de tijd die zo overbleef, elk nadeel heeft zijn voordeel, hebben we gebruikt om eindelijk wat zaken flink onder handen te nemen.
De waterinstallatie veranderd, de teelt op een rijtje gezet, plannetjes uitgewerkt en ideetjes de stroom ingegooid. Het voelde als grote schoonmaak. En veel, om uiteenlopende redenen leuke mensen ontmoet waarmee ik kort of langer iets positiefs of wijs mee heb mogen delen. Het waren eigenlijk meer de situaties, een soort sketches die we samen deelden in een bepaalde sfeer die verrees en verwees naar de toekomst met de blijde verwachting dat als de tijd zo snel gaat die toekomst wellicht zo hier zal zijn of al is.. Want we hebben er via onze Prepaid actie een boel vrienden voor het leven bijgekregen die wij onnoemelijk dankbaar zijn en waar we nog veel leuke dingen voor en mee willen gaan doen. Nog lekkerdere en gezondere frambozen voor ze laten groeien zal daar zeker bij horen. Nogmaals dank voor jullie hartverwarmend “er zijn” en jullie horen nog van ons.
Deze week ga ik de website Holofact in the waves leggen waar ik mijn filosofische eieren kwijt kan in de vorm van het formuleren van praktisch filosofisch advies voor visies en co-creatie voor individuele mensen, maar ook grotere projecten opstellen voor bedrijven of overheden waar behoefte is aan visie en andere wijzen van doen en laten die we nastreven of omarmen of ons toe gedwongen en/of als noodzakelijk zien in deze tijden van verandering, chaos en wenteling.
Ook ga ik nieuwe frambozenrassen proberen te ontwikkelen en ben bezig met een proefopstelling om frambozen op watercultuur te laten groeien. In andere teelten zijn resultaten op alle aspecten veel belovend. Zeer duurzaam, overeenkomstig het grootste ons bekende ecosysteem, dat van water namelijk. Een gesloten kringloop, gezonde planten veel potentieel naar alle kanten om nieuwe technieken met een hart erin te ontwikkelen.
Daarnaast leuk aan het werk voor en met jongeren of iets ouderen met ”arbeidsbeperking” via interne jobcoaching op het bedrijf. Die tak heet Raspberry-Maxx de Ronde Tafel. Ik ben oa. een bedrijfje voor en door hun gerund aan het 'materialiseren'.
Dat heet Race-Berry Maxx. Naast Formule 1 races die ik altijd volg de enige tak in het leven waar ik me nog, vanwege dat zich in die beperking de meester her-kent, nog wil druk maken over tijd.
Dan wil ik voor de rest weer leerling en kind zijn en ronddartelen en me verwonderen over wonderen... Simpel toch
Groet
Carlo
In lak ech.
Audio-visueel
:Cold-play:tears like waterfalls vanweg uitzondering die de regels ontkracht.
:Eurhytmics:there must be an angel
:you tube:sounds of Neptune by NASA.
:Garth Brooks:if tomorrow never comes..
Frambozenweekend 2010
Zondagmorgen 11 juli met z'n allen aan het frambozenontbijt
zondag 24 juli 2011
zondag 26 juni 2011
Weekend
Het is het weekend, preciezer gezegd de zondag aan de vooravond van een paar uitzonderlijk hete dagen. De zondag is er om te chillen en met de lui op het terras wat te gekkjenne en af toe een frambozenboer spitvondigheid verpakt in een besliste lach en knipoog de wereld in te zenden. Als je dan met beide ogen tegelijk knippert onstaat een rapid eye movement effect en lijkt de zondagse rustdag een mooie droom. Een droom van thuis.
Het werk gaat toch door.. de natuur blijft schreeuwen om aandacht en vanmorgen tijdens een rondleiding aan een prachtige groep mensen,ze voelden als famile gaf ze antwoord en bedankte hun.
Die natuur bedoel ik.. Ik heb er een leuke, mijns inziens, vraag en antwoord tegelijkertijd van gekregen namelijk; Waarom vind de frambozenstruik het voor haar zelf zo belangrijk om zo'n speciaal "verbindende" antioxidant te maken? Dus vanuit haar gevoeld...
Bij zo'n groep mensen voel ik me thuis komen en op het moment dat ik klaar ben met over haar te praten, mevrouw framboos bedoel ik, zei ik, ze kunnen niet praten die planten, maar hebben ons veel te vertellen. Toen waren we allemaal even stil en voelde dat het werkelijk waar was.
Daarna nog wat klusjes gedaan maar vanuit zondagrust in de buikgevoel.
Waar de mond van vol is wordt het hart mee gevuld en dat is toch een goede. Want met een mond vol frambozen praten, dat wordt dan alleen maar een heerlijke rotzooi.
En rotzooi maken doe je maar thuis.
Iedereen een fijne avond geniet van thuis en als je denkt er geen te hebben beschouw de sterrenhemel als je ...dak.
Morgen weer aan de frambozen. Pakketten klaarmaken voor onze vrienden.
Wat is het toch een heerlijk wijf met klote, die framboos...
Illustratie
R.E.M
Around the Sun
Crowded house
Better be home soon.
Eddie Vedder.
Guaranteed
Groet Carlo
Het werk gaat toch door.. de natuur blijft schreeuwen om aandacht en vanmorgen tijdens een rondleiding aan een prachtige groep mensen,ze voelden als famile gaf ze antwoord en bedankte hun.
Die natuur bedoel ik.. Ik heb er een leuke, mijns inziens, vraag en antwoord tegelijkertijd van gekregen namelijk; Waarom vind de frambozenstruik het voor haar zelf zo belangrijk om zo'n speciaal "verbindende" antioxidant te maken? Dus vanuit haar gevoeld...
Bij zo'n groep mensen voel ik me thuis komen en op het moment dat ik klaar ben met over haar te praten, mevrouw framboos bedoel ik, zei ik, ze kunnen niet praten die planten, maar hebben ons veel te vertellen. Toen waren we allemaal even stil en voelde dat het werkelijk waar was.
Daarna nog wat klusjes gedaan maar vanuit zondagrust in de buikgevoel.
Waar de mond van vol is wordt het hart mee gevuld en dat is toch een goede. Want met een mond vol frambozen praten, dat wordt dan alleen maar een heerlijke rotzooi.
En rotzooi maken doe je maar thuis.
Iedereen een fijne avond geniet van thuis en als je denkt er geen te hebben beschouw de sterrenhemel als je ...dak.
Morgen weer aan de frambozen. Pakketten klaarmaken voor onze vrienden.
Wat is het toch een heerlijk wijf met klote, die framboos...
Illustratie
R.E.M
Around the Sun
Crowded house
Better be home soon.
Eddie Vedder.
Guaranteed
Groet Carlo
donderdag 23 juni 2011
Na regen komt zonneschijn
Het regent hier dat het zeikt dus neem ik even tijd om een moment te scheppen, zodat als na de laatse regen, ongeveer zaterdag of zondag dit moment door de zon beschenen kan worden. Gisteren was de langste dag. Deze is volgens SOHO het zonneobsevatorium begonnen met een prachtige krachtige zonnevlam. Een energiestoot die we vanaf vandaag en ook nog donderdag mooi kunnen gebruiken als voorproefje van de sterkende zonnestralen in het weekend.
Als we na zo'n bui naar buiten gaan is de toestand weer mooi fris en helder, dan kun je de aardspieren aan het werk zien gaan. Aardspier is een ander woord voor regenwormen en doet volgens mij veel meer recht aan deze wonderbaarlijk nuttige wezens. Ik verzin ut niet zelluf was dat maar waar. Als je er één in het donker van de aarde uit de grond haalt kun je als je snel kunt kijken zien dat ze van binnenuit een soort neon licht uitstralen. Dat duurt maar even maar let er maar eens op. Verder is hun poep uitermate efficient te gebruiken voor de planten en maken de vaak door mensen aangetrapte aarde weer lekker luchtig.
Ik hoor in dit moment de sympfonie van de regen minderen en zo dadelijk beginnen de vogeltjes weer te fluiten..
Zo! Heb ik deze bui weer mooi gebruikt om die heerlijk kronkelende gedachte weer door te geven. Kronkelend als een slang want het komt uit mijn tenen via mijn kontje, mijn regenwormpje en mijn hart weer naar buiten. En waar het hart van vol is loopt de mond vanzelf van over. Net als in het regengootje trouwens zie ik. Nog even dan.
Kundalini
Tot volgend moment
In lak ech
Carlo
P.S ter opluistering:
Crowded house:always take the weather Don,t dream its over.
Als we na zo'n bui naar buiten gaan is de toestand weer mooi fris en helder, dan kun je de aardspieren aan het werk zien gaan. Aardspier is een ander woord voor regenwormen en doet volgens mij veel meer recht aan deze wonderbaarlijk nuttige wezens. Ik verzin ut niet zelluf was dat maar waar. Als je er één in het donker van de aarde uit de grond haalt kun je als je snel kunt kijken zien dat ze van binnenuit een soort neon licht uitstralen. Dat duurt maar even maar let er maar eens op. Verder is hun poep uitermate efficient te gebruiken voor de planten en maken de vaak door mensen aangetrapte aarde weer lekker luchtig.
Ik hoor in dit moment de sympfonie van de regen minderen en zo dadelijk beginnen de vogeltjes weer te fluiten..
Zo! Heb ik deze bui weer mooi gebruikt om die heerlijk kronkelende gedachte weer door te geven. Kronkelend als een slang want het komt uit mijn tenen via mijn kontje, mijn regenwormpje en mijn hart weer naar buiten. En waar het hart van vol is loopt de mond vanzelf van over. Net als in het regengootje trouwens zie ik. Nog even dan.
Kundalini
Tot volgend moment
In lak ech
Carlo
P.S ter opluistering:
Crowded house:always take the weather Don,t dream its over.
zondag 5 juni 2011
Lekker vreemd
Ik ben best wel vreemd. Ik streef eigenlijk zo lang ik me er bewust van ben naar de wereld ervaren en vormgeven zoals die in liedjes heel vaak naar voren komt.
Ze gaan vaak over liefde, sex, revolutie, euforische momenten, troost en de knallende behoefte om het leven wat je voelt,ik in ieder geval, groter te maken en er in op te gaan.
Ik neem ze serieus die gevoelens. In de vergelijking met hoe de wereld er vaak uitziet heb ik vaak een overvol, rijk maar eenzaam bestaan. Want in die andere wereld is veel vooral zekerheid, angst, naar buiten gericht en o zo voorspelbaar leeg.
Geluk is gemakkelijk maar dat mag niemand weten. Eerst moet je luisteren, werken, aan alles wennen, veel rotzooi kopen, carriere maken en vooral normaal doen. Want als je in welke vorm dan ook afwijkt van normaal wordt dat leven wakker en daarvoor zijn we behoorlijk bang. De bangste mensen staan meestal boven aan het laddertje en de goedgelovigen laten zich door hun leiden, commanderen en manipuleren en zij krijgen er royaal voor betaald.
Gelukkig kom ik steeds meer lekker vreemde mensen tegen. Niet in de krant, op t.v of winkelcentrum maar spontaan,in het wild.
In het wild, in to the wild (aanrader!Film) met mooie liedjes van Eddie Vedder. Waarvan eentje met deze: I know the rules but the rules don't know me.
Zo blijf ik een vreemde voor de regels maar een open boek voor wie het jungle boek leeft.
Groet
Carlo
Ze gaan vaak over liefde, sex, revolutie, euforische momenten, troost en de knallende behoefte om het leven wat je voelt,ik in ieder geval, groter te maken en er in op te gaan.
Ik neem ze serieus die gevoelens. In de vergelijking met hoe de wereld er vaak uitziet heb ik vaak een overvol, rijk maar eenzaam bestaan. Want in die andere wereld is veel vooral zekerheid, angst, naar buiten gericht en o zo voorspelbaar leeg.
Geluk is gemakkelijk maar dat mag niemand weten. Eerst moet je luisteren, werken, aan alles wennen, veel rotzooi kopen, carriere maken en vooral normaal doen. Want als je in welke vorm dan ook afwijkt van normaal wordt dat leven wakker en daarvoor zijn we behoorlijk bang. De bangste mensen staan meestal boven aan het laddertje en de goedgelovigen laten zich door hun leiden, commanderen en manipuleren en zij krijgen er royaal voor betaald.
Gelukkig kom ik steeds meer lekker vreemde mensen tegen. Niet in de krant, op t.v of winkelcentrum maar spontaan,in het wild.
In het wild, in to the wild (aanrader!Film) met mooie liedjes van Eddie Vedder. Waarvan eentje met deze: I know the rules but the rules don't know me.
Zo blijf ik een vreemde voor de regels maar een open boek voor wie het jungle boek leeft.
Groet
Carlo
woensdag 1 juni 2011
Ze zijn er weer
We zijn de afgelopen week begonnen met het plukken van de frambozen in onze kleine oude kas. Morgen komen de eerste pluksters die over een week of drie vergezelt zullen worden van een heleboel collega's als we in de buitenteelt gaan plukken.
Vanaf komende woensdag gaat ons terras en winkeltje weer voltijds open. Dan kunnen belangstellenden en frambozenfans ook weer een kijkje komen nemen. Ik heb woensdag ook weer mijn eerste rondleiding van dit seizoen.Voor de eerste keer aan een groep doven mensen. Ik ben nieuwsgierig hoe dat gaat. Deze mensen kunnen vaak goed liplezen en waarschijnlijk is er een vertaler in gebarentaal bij.
Ben benieuwd hoe je framboos in gebaren taal vorm geeft of regenworm.!!
In de teelt gaat nu het aandeel kalium in de bemesting omhoog. Daar worden de bladeren mooi donker en sterk van en de vruchten groter en nog lekkerder.
Deze week hebben we ook het ontwerp van ons nieuw etiket voor op het frambozendoosje afgerond en kan de drukker aan het werk. We hebben het etiket o.a voorzien van zoekplaatjes. Ik noem ze picturetales en we zijn benieuwd hoe er op gereageerd wordt. Nu ga ik weer naar buiten voor een ronde water en voeding. En het weer is hetzelfde als de afgelopen drie maanden het weer is hier namelijk heel anders dan anders maar waarom?
Dat heb ik dan weer. Waarom?
Groet en tot lezens maar weer.
In lak-ech Carlo
Vanaf komende woensdag gaat ons terras en winkeltje weer voltijds open. Dan kunnen belangstellenden en frambozenfans ook weer een kijkje komen nemen. Ik heb woensdag ook weer mijn eerste rondleiding van dit seizoen.Voor de eerste keer aan een groep doven mensen. Ik ben nieuwsgierig hoe dat gaat. Deze mensen kunnen vaak goed liplezen en waarschijnlijk is er een vertaler in gebarentaal bij.
Ben benieuwd hoe je framboos in gebaren taal vorm geeft of regenworm.!!
In de teelt gaat nu het aandeel kalium in de bemesting omhoog. Daar worden de bladeren mooi donker en sterk van en de vruchten groter en nog lekkerder.
Deze week hebben we ook het ontwerp van ons nieuw etiket voor op het frambozendoosje afgerond en kan de drukker aan het werk. We hebben het etiket o.a voorzien van zoekplaatjes. Ik noem ze picturetales en we zijn benieuwd hoe er op gereageerd wordt. Nu ga ik weer naar buiten voor een ronde water en voeding. En het weer is hetzelfde als de afgelopen drie maanden het weer is hier namelijk heel anders dan anders maar waarom?
Dat heb ik dan weer. Waarom?
Groet en tot lezens maar weer.
In lak-ech Carlo
dinsdag 17 mei 2011
Tussentijd
Vandaag voor het eerst dat het een beetje regent, door regent bedoel ik daarmee.
We zijn buiten een dag of tien onderweg in de bloei en het droge weer komt in onze teelt dan wel goed uit. We beginnen morgen met het plastic dakje over de rijen te doen en hebben daar wat tijd in gehad vanwege het afgelopen en komende droge weer. Je hebt liever geen vochtig regenachtig weer tijdens de bloei. Dat scheelt alles in het voorkomen van bewaarziektes o.a botritis schimmels.
Water geef ik via de druppelslang. Het is in de bloei van belang het peil van vocht en water bij de plant relatief hoog te houden. Dat heeft namelijk weer invloed op de kwaliteit en plakkerigheid van het stuifmeel. Als het te droog is kan de bij er niets mee want hij kan het niet meeslepen aan zijn pootjes. Komt het dus nergens terecht.
In de kas hebben we over een dag of tien frambozen. Buiten zijn al kleine groene vruchtjes te zien. Als de bloem bestoven is begint meteen vanuit het kelkje de framboos te groeien. Dat gebeurt en is al goed zichtbaar een etmaal na de bestuiving.
Over een week of vijf zullen buiten wel de eerste frambozen rijp zijn. De tijd vliegt, de natuur niet. Die culimineert in een fantastisch hoogtepunt en begint weer van voren af aan. Overweldigend en met open armen die je verleiden mee te gaan en eieren van de tijd uit te broeden en in de tussentijd te zijn.
Groet
Carlo
We zijn buiten een dag of tien onderweg in de bloei en het droge weer komt in onze teelt dan wel goed uit. We beginnen morgen met het plastic dakje over de rijen te doen en hebben daar wat tijd in gehad vanwege het afgelopen en komende droge weer. Je hebt liever geen vochtig regenachtig weer tijdens de bloei. Dat scheelt alles in het voorkomen van bewaarziektes o.a botritis schimmels.
Water geef ik via de druppelslang. Het is in de bloei van belang het peil van vocht en water bij de plant relatief hoog te houden. Dat heeft namelijk weer invloed op de kwaliteit en plakkerigheid van het stuifmeel. Als het te droog is kan de bij er niets mee want hij kan het niet meeslepen aan zijn pootjes. Komt het dus nergens terecht.
In de kas hebben we over een dag of tien frambozen. Buiten zijn al kleine groene vruchtjes te zien. Als de bloem bestoven is begint meteen vanuit het kelkje de framboos te groeien. Dat gebeurt en is al goed zichtbaar een etmaal na de bestuiving.
Over een week of vijf zullen buiten wel de eerste frambozen rijp zijn. De tijd vliegt, de natuur niet. Die culimineert in een fantastisch hoogtepunt en begint weer van voren af aan. Overweldigend en met open armen die je verleiden mee te gaan en eieren van de tijd uit te broeden en in de tussentijd te zijn.
Groet
Carlo
zondag 8 mei 2011
Koningin , keizer admiraal...
Ongeveer 15 jaar geleden ben ik voor mijn schoonbroer gaan werken op wat nu ons bedrijf is. Ik was net twee weken bezig en we waren bezig met nieuwe frambozen aanplant en hadden dus wel iets anders te doen op 30 april dan in de collectieve psychose van een stockholm syndroom rond te wentelen. Op mijn brommertje onderweg naar het veld kreeg ik geen voorrang en werd aangereden door een leeghoofd.
Een gecompliceerde breuk van schouder en bovenarm was het resultaat.
De botte dokter in het ziekenhuis opperde een vooral voor hem ego strelende, technisch gecompliceerde operatie als behandeling.
Aangezien ik niet gevoelig ben voor de tovenarij van autoriteit, titels, diploma's of dubbele voor dan wel achternamen en ik bij het ongeluk niet op mijn hoofd terecht was gekomen ging ik op zoek naar een second opinion. De behandeling die daar werd voorgesteld week sterk af van de eerste en had mijn voorkeur omdat het een logische biologische was.
Vanaf mijn mededeling dat de second opinion mijn voorkeur had leek het wel of ik in plaats van een botbreuk een hoogst besmettelijke ziekte had opgelopen. De angst daarvoor werd gedeeld van de bedzuster tot de behandelend arts. De ene schijtend voor ik weet niet wat, de ander aangetast in zijn welhaast koninklijk arrogantie niet bereid om mijn arm naar mijn keuze te behandelen. Gesterkt door deze reacties heb ik de andere behandeling doorgezet naar volle tevredenheid van mijn gezond verstand en mijn arm.
Alleen op 30 april voel ik ieder jaar nog een licht zeurende pijn maar dat vind ik niet erg omdat ik daardoor weer herinnert wordt aan de heerlijke werkelijkheid: koningin, keizer admiraal hopla kunnen ze …..allemaal.
Groet en niet te bang.
Carlo
Een gecompliceerde breuk van schouder en bovenarm was het resultaat.
De botte dokter in het ziekenhuis opperde een vooral voor hem ego strelende, technisch gecompliceerde operatie als behandeling.
Aangezien ik niet gevoelig ben voor de tovenarij van autoriteit, titels, diploma's of dubbele voor dan wel achternamen en ik bij het ongeluk niet op mijn hoofd terecht was gekomen ging ik op zoek naar een second opinion. De behandeling die daar werd voorgesteld week sterk af van de eerste en had mijn voorkeur omdat het een logische biologische was.
Vanaf mijn mededeling dat de second opinion mijn voorkeur had leek het wel of ik in plaats van een botbreuk een hoogst besmettelijke ziekte had opgelopen. De angst daarvoor werd gedeeld van de bedzuster tot de behandelend arts. De ene schijtend voor ik weet niet wat, de ander aangetast in zijn welhaast koninklijk arrogantie niet bereid om mijn arm naar mijn keuze te behandelen. Gesterkt door deze reacties heb ik de andere behandeling doorgezet naar volle tevredenheid van mijn gezond verstand en mijn arm.
Alleen op 30 april voel ik ieder jaar nog een licht zeurende pijn maar dat vind ik niet erg omdat ik daardoor weer herinnert wordt aan de heerlijke werkelijkheid: koningin, keizer admiraal hopla kunnen ze …..allemaal.
Groet en niet te bang.
Carlo
maandag 25 april 2011
Bloeimaand
Ik kom net van mijn ronde water en voeding geven. In de kas staat nu al een week de hommeldoos en staan de frambozen sinds een dag of vijf in de bloei. Ook buiten zal het hooguit nog een week tot tien dagen duren voor dat de bloempjes opengaan. Dat is dan ook ongeveer een week tot tien dagen eerder dan de ervaring de afgelopen jaren geleerd had.
Aan de natuur haar gangen is weinig te veranderen. Het rappe groeitempo zet vooral ons werk onder druk.
Als alles sneller gaat moet ook de oogstvoorbereidingen sneller afgerond zijn. Steunnet naast en plastic boven de planten, onkruid weghalen en de eerste nieuwe scheuten verwijderen moet nou binnen een week of drie terwijl je daar anders een week of vijf voor had. Het weer is zo anders dat ze in Spanje zelfs diverse Mariaproccesies die daar rond deze tijd van pasen en meimaand Mariamaand plaatsvinden hebben afgezegd. Te wijten aan het abnormale slechte weer daar. Ze zijn bang dat Maria nat wordt. Dat mag natuurlijk niet. Ze krijgt een kind en is de exemplarische moeder maar nat worden..ho nou! Bij een echt en oorspronkelijk paasfeest kun je volgens mijn bescheiden mening dan ook beter met Lilith, de eerste vrouw van Adam en niet die slaafse Eva, die natuurlijk diende als rolmodel voor Maria op komen draven.
Want natuurlijk was het voor het kruis er door heen ging gewoon een vruchtbaarheidsfeest waarbij jongens en meiden aangejaagd door de zon en ontluikend leven niet gehinderd door onnatuurlijke angsten hun levenslust de vrije loop lieten, en van fallusvormige grote stenen afroetsen, of liever er over heen roetsten. Net zoals de hommels en de bijen vrijpostig de vulva van de planten namelijk de bloempjes kussen.
Gelukkig heb ik ook even geen tijd voor de meubelboulevard op tweede paasdag nee....
Groet
Carlo
Aan de natuur haar gangen is weinig te veranderen. Het rappe groeitempo zet vooral ons werk onder druk.
Als alles sneller gaat moet ook de oogstvoorbereidingen sneller afgerond zijn. Steunnet naast en plastic boven de planten, onkruid weghalen en de eerste nieuwe scheuten verwijderen moet nou binnen een week of drie terwijl je daar anders een week of vijf voor had. Het weer is zo anders dat ze in Spanje zelfs diverse Mariaproccesies die daar rond deze tijd van pasen en meimaand Mariamaand plaatsvinden hebben afgezegd. Te wijten aan het abnormale slechte weer daar. Ze zijn bang dat Maria nat wordt. Dat mag natuurlijk niet. Ze krijgt een kind en is de exemplarische moeder maar nat worden..ho nou! Bij een echt en oorspronkelijk paasfeest kun je volgens mijn bescheiden mening dan ook beter met Lilith, de eerste vrouw van Adam en niet die slaafse Eva, die natuurlijk diende als rolmodel voor Maria op komen draven.
Want natuurlijk was het voor het kruis er door heen ging gewoon een vruchtbaarheidsfeest waarbij jongens en meiden aangejaagd door de zon en ontluikend leven niet gehinderd door onnatuurlijke angsten hun levenslust de vrije loop lieten, en van fallusvormige grote stenen afroetsen, of liever er over heen roetsten. Net zoals de hommels en de bijen vrijpostig de vulva van de planten namelijk de bloempjes kussen.
Gelukkig heb ik ook even geen tijd voor de meubelboulevard op tweede paasdag nee....
Groet
Carlo
maandag 18 april 2011
Lopen.....
Mijn werk bestaat tijdens het groei, pluk en naseizoen voor een groot deel uit lopen.
Ons perceel is ongeveer 4 hectare groot en ondanks dat ik niet elke dag in elk hoekje hoef te zijn, gelukkig niet voor mij en voor stil leven wat zich daar in de hoekjes ongetwijfeld ontwikkeld, ondanks dat loop ik een kilometer of vijf per dag. Ik begin 's morgens rond 7 uur in het kasje met water en voeding geven en dat doe ik daar weersafhankelijk twee of drie keer per dag. Daarna steek ik ongeveer een voetbalveld over, in de lange weg om bij de buitenteelt het zelfde te doen. Ook twee of drie keer per dag. De buitenteelt is verdeeld in drie secties. Deze secties krijgen na elkaar water en voeding.Ongeveer 10-15 minuten per keer. Daar ben ik met lopen een uurtje mee bezig ,twee of drie keer per dag.
Soms regent het buiten, vaak is het snoeiheet en af en toe wil iemand tijdens mijn tochten even iets weten of blijkt er een druppelslang kapot. Dat maakt het dan stressig omdat ik niet wil dat de planten te weing of te veel water krijgen en die kraan loopt gewoon door.
Ik heb het een paar jaar geleden elektronisch proberen te beregenen maar dat vond ik toch de te ver van mijn bed show en ik heb gemerkt dat het niet feilloos werkt.
Vandaar met de hand en vooral te voet. Dan zie ik de planten ook meer.
Een fietsje! hoor ik iemand roepen. Ben bang dat ik die vergeet en niet meer weet waar ik um dan gelaten heb.
Volgende week waarschijnlijk bloeitijd in de kas.
Groet
Carlo
Ons perceel is ongeveer 4 hectare groot en ondanks dat ik niet elke dag in elk hoekje hoef te zijn, gelukkig niet voor mij en voor stil leven wat zich daar in de hoekjes ongetwijfeld ontwikkeld, ondanks dat loop ik een kilometer of vijf per dag. Ik begin 's morgens rond 7 uur in het kasje met water en voeding geven en dat doe ik daar weersafhankelijk twee of drie keer per dag. Daarna steek ik ongeveer een voetbalveld over, in de lange weg om bij de buitenteelt het zelfde te doen. Ook twee of drie keer per dag. De buitenteelt is verdeeld in drie secties. Deze secties krijgen na elkaar water en voeding.Ongeveer 10-15 minuten per keer. Daar ben ik met lopen een uurtje mee bezig ,twee of drie keer per dag.
Soms regent het buiten, vaak is het snoeiheet en af en toe wil iemand tijdens mijn tochten even iets weten of blijkt er een druppelslang kapot. Dat maakt het dan stressig omdat ik niet wil dat de planten te weing of te veel water krijgen en die kraan loopt gewoon door.
Ik heb het een paar jaar geleden elektronisch proberen te beregenen maar dat vond ik toch de te ver van mijn bed show en ik heb gemerkt dat het niet feilloos werkt.
Vandaar met de hand en vooral te voet. Dan zie ik de planten ook meer.
Een fietsje! hoor ik iemand roepen. Ben bang dat ik die vergeet en niet meer weet waar ik um dan gelaten heb.
Volgende week waarschijnlijk bloeitijd in de kas.
Groet
Carlo
zondag 3 april 2011
Verandering en Verwondering
Veel mensen hebben grote moeite met veranderingen. Door dat iets groeit verandert het, maar omdat het groeit volgt het de logica van leven.
Is bang zijn voor veranderingen dan bang zijn voor het leven? Volgens mij is je leven er om te leren en nieuwsgierigheid en verwondering naar het andere, het onbekende en nieuwe een goede houding om angst voor veranderingen te relativeren.
Het los laten van het oude in blije verwachting van het onbekende vraagt kracht en maakt je bewust van je eigen kracht. Het bevestigen van het oude, het bekende het geaccepteerde, zo is het nu eenmaal, gaat altijd gepaard met een vorm van machts uitoefening of autoriteit en wordt dus gevoed door de angst. De angst voor de consequenties van tegen de macht of autoriteit in gaan en de angst van de macht zelf om niet meer de macht te hebben.
Toch zijn we allemaal niet meer of minder dan stof in de wind en gaat het leven door ongeacht of je het bij het oude wil laten. Het leven wil ons iets laten zien
Het andere liedje zegt: wij zijn sterrenstof en we zijn eigenlijk van licht, gouden licht.
Het weer is elke dag anders en de wind of change wordt duidelijk als je je zelf een paar uurtjes gunt om met de verwonder bril te kijken naar het andere weer. Namelijk ruimte weer:Google eens collegerama tu delft spaceweather.
Wordt wakker anders slaap je als het feestje begint en hoe meer zielen hoe meer vreugd toch?....
Groet
Carlo
Is bang zijn voor veranderingen dan bang zijn voor het leven? Volgens mij is je leven er om te leren en nieuwsgierigheid en verwondering naar het andere, het onbekende en nieuwe een goede houding om angst voor veranderingen te relativeren.
Het los laten van het oude in blije verwachting van het onbekende vraagt kracht en maakt je bewust van je eigen kracht. Het bevestigen van het oude, het bekende het geaccepteerde, zo is het nu eenmaal, gaat altijd gepaard met een vorm van machts uitoefening of autoriteit en wordt dus gevoed door de angst. De angst voor de consequenties van tegen de macht of autoriteit in gaan en de angst van de macht zelf om niet meer de macht te hebben.
Toch zijn we allemaal niet meer of minder dan stof in de wind en gaat het leven door ongeacht of je het bij het oude wil laten. Het leven wil ons iets laten zien
Het andere liedje zegt: wij zijn sterrenstof en we zijn eigenlijk van licht, gouden licht.
Het weer is elke dag anders en de wind of change wordt duidelijk als je je zelf een paar uurtjes gunt om met de verwonder bril te kijken naar het andere weer. Namelijk ruimte weer:Google eens collegerama tu delft spaceweather.
Wordt wakker anders slaap je als het feestje begint en hoe meer zielen hoe meer vreugd toch?....
Groet
Carlo
dinsdag 29 maart 2011
Voorjaarsmoeheid
Deze week zijn we buiten bezig. Hier en daar op de rij moet er een nieuwe plant bij. Dat is op plekken waar vorig seizoen geen nieuwe scheut bijgegroeid is omdat de moederplant niet gezond genoeg is geweest. We binden de planten vast aan de draad en toppen ze.
We hebben inmiddels hulp van twee poolse jongens die nieuwe druppelslang erbij leggen en dan gaan we de planten aanbinden en bijmesten. De afgelopen weken en komende weken zijn erg druk en vooral stressig. We merken dat stress zeer vermoeiend is en vooral onstaat door onbegrip in de communicatie met anderen of de communicatie met jezelf. Soms is de miscommunicatie bewust en bedoeld om te versluieren en soms zitten er emoties tussen die de helderheid aantasten ondanks de beste bedoelingen. Het wordt tijd dat we het ritme van de planten weer overnemen en de meningen de mening laten.
Om ons huis hebben volgens mij twee kwikstaarten hun paradijsje gevonden. Zij hebben geen last van enige vermoeidheid en fladderen kwiek voor ons ramen op en neer. Brutaal lief kijken ze bij ons naar binnen en zijn voor geen niks niet bang. Laat staan voor die wat vermoeid ogende mensen. Ze lijken te zeggen; laat los, laat los en vlieg mee. Ze hebben gelijk en hoeven het niet te krijgen. Geluksvogels!
Groet
Carlo
We hebben inmiddels hulp van twee poolse jongens die nieuwe druppelslang erbij leggen en dan gaan we de planten aanbinden en bijmesten. De afgelopen weken en komende weken zijn erg druk en vooral stressig. We merken dat stress zeer vermoeiend is en vooral onstaat door onbegrip in de communicatie met anderen of de communicatie met jezelf. Soms is de miscommunicatie bewust en bedoeld om te versluieren en soms zitten er emoties tussen die de helderheid aantasten ondanks de beste bedoelingen. Het wordt tijd dat we het ritme van de planten weer overnemen en de meningen de mening laten.
Om ons huis hebben volgens mij twee kwikstaarten hun paradijsje gevonden. Zij hebben geen last van enige vermoeidheid en fladderen kwiek voor ons ramen op en neer. Brutaal lief kijken ze bij ons naar binnen en zijn voor geen niks niet bang. Laat staan voor die wat vermoeid ogende mensen. Ze lijken te zeggen; laat los, laat los en vlieg mee. Ze hebben gelijk en hoeven het niet te krijgen. Geluksvogels!
Groet
Carlo
zondag 13 maart 2011
Kleine dingetjes
Ik ben in de buitenteelt de frambozenplanten aan het vastbinden. Toen we vorig jaar met deze planten begonnen zijn, waren deze tussen de 80 en 120 cm. De nieuwe scheuten die er bij gegroeid zijn, de planten voor dit jaar dus, zijn tussen de 1.75 en 2.5 meter. Puur productie en cijfermatig bekeken zitten op een lengte plant een aantal ogen. Uit die ogen komen de vruchtstengels en daaraan komen de frambozen. Een langere plant heeft meer ogen dus zo bezien geeft die ook meer frambozen.
Dat belooft wat voor de oogst dit jaar!
Na het aanbinden gaan we de planten zoals dat heet toppen. Dat houdt in dat je ongeveer tien centimeter van de bovenkant afknipt. Dit wordt gedaan om de zgn. apdicale dominantie te breken en zo het uitlopen van de ogen tot onderaan de stengel te bevorderen. Apdicale dominantie houdt in dat de bovenkant van de frambozenstengel van nature het hardst wil groeien. Oorspronkelijk groeien ze in bossen en bosranden en streven in die halfschaduw toestand naar het spaarzame licht wat door het bladerendek van het bos binnen straalt. Door de bovenkant te toppen wordt als het ware de kraan van de groeikracht aan de bovenkant dichtgedraaid en de groeikracht naar onderen gericht waar deze meehelpt de onderste ogen te laten uitlopen.
Als de planten na het toppen water en voeding krijgen gaan de stengels zich volzuigen met water. Die resulteert in een prachtig mooie druppel aan het bovenste uiteinde van de plant waar ie geknipt is. Ik vind het magnefiek om zo een druppel vloeistof die helemaal door de plant is gegaan te proeven. Puur plantensap.
Weet je trouwens dat mensen iets van 22.000 soorten genen hebben maar planten wel 40.000!? Van die kleine dingen...
Groet
Carlo
Dat belooft wat voor de oogst dit jaar!
Na het aanbinden gaan we de planten zoals dat heet toppen. Dat houdt in dat je ongeveer tien centimeter van de bovenkant afknipt. Dit wordt gedaan om de zgn. apdicale dominantie te breken en zo het uitlopen van de ogen tot onderaan de stengel te bevorderen. Apdicale dominantie houdt in dat de bovenkant van de frambozenstengel van nature het hardst wil groeien. Oorspronkelijk groeien ze in bossen en bosranden en streven in die halfschaduw toestand naar het spaarzame licht wat door het bladerendek van het bos binnen straalt. Door de bovenkant te toppen wordt als het ware de kraan van de groeikracht aan de bovenkant dichtgedraaid en de groeikracht naar onderen gericht waar deze meehelpt de onderste ogen te laten uitlopen.
Als de planten na het toppen water en voeding krijgen gaan de stengels zich volzuigen met water. Die resulteert in een prachtig mooie druppel aan het bovenste uiteinde van de plant waar ie geknipt is. Ik vind het magnefiek om zo een druppel vloeistof die helemaal door de plant is gegaan te proeven. Puur plantensap.
Weet je trouwens dat mensen iets van 22.000 soorten genen hebben maar planten wel 40.000!? Van die kleine dingen...
Groet
Carlo
vrijdag 4 maart 2011
Vasten - avond in Limburg
De dagen worden al aanmerkelijker langer en het licht kan zijn werk weer doen. Lang geleden begonnen rond deze tijd de winter voorraden op te raken maar kon men buiten al zien dat de natuur al druk bezig was zich op te maken om weer met haar rijkdom te gaan pronken. Daar het nog even zou duren voordat de mensen in haar rijkdom konden delen en aangevuurd door de zon en moe van de donkere dagen besloot men dat het tijd was voor een ritueel feestje.
In de zekerheid dat er weer voedsel aan kwam kon het geen kwaad on nu een feestje te vieren en daarna nog even op een houtje te bijten en in de natuur aan het werk te gaan tot de volgende oogst.
Het rituele aspect met vasten-avond is een mengelmoes van zonnewende en daaraan gerelateerde vieringen, sjamanisme en sommige ervan gaan zeker terug tot voor de opgeschreven geschiedenis. In ieder geval voor de tijd dat de kerk het nodig achtte de mens met schuld te beladen en Lilith in te ruilen voor Eva en ons onderbewuste te vervuilen met beperkingen gericht op hun eigen machts wellust en angst voor de eigen natuur.
Carnaval is, datgene wat een hoofdzaak maakt van de bijzaken met vasten-avond, ballorigheid, dronkenschap en platte sex en natuurlijk polonaises met boerenkiel.
Daar is niets mis mee als je er van houd maar dat kan ook elke dag en het hele jaar door.
Mijn mening is niet de mening van elke limburger en eigen wijsheid is volgens mij een gouden eigenschap voor een oprechte vasten-avond vierder die het met zichzelf aandurft om op te gaan in een extatisch moment van geluk maar er zijn helaas een hoop limburgers die denken dat PVV staat voor Partij voor de Vastenavond. Dat zijn degenen die nog niet gevoeld hebben dat er al lang en steeds langer een ander licht begint te schijnen...
Singele boem!
Groet tot de volgende blog
Carlo
In de zekerheid dat er weer voedsel aan kwam kon het geen kwaad on nu een feestje te vieren en daarna nog even op een houtje te bijten en in de natuur aan het werk te gaan tot de volgende oogst.
Het rituele aspect met vasten-avond is een mengelmoes van zonnewende en daaraan gerelateerde vieringen, sjamanisme en sommige ervan gaan zeker terug tot voor de opgeschreven geschiedenis. In ieder geval voor de tijd dat de kerk het nodig achtte de mens met schuld te beladen en Lilith in te ruilen voor Eva en ons onderbewuste te vervuilen met beperkingen gericht op hun eigen machts wellust en angst voor de eigen natuur.
Carnaval is, datgene wat een hoofdzaak maakt van de bijzaken met vasten-avond, ballorigheid, dronkenschap en platte sex en natuurlijk polonaises met boerenkiel.
Daar is niets mis mee als je er van houd maar dat kan ook elke dag en het hele jaar door.
Mijn mening is niet de mening van elke limburger en eigen wijsheid is volgens mij een gouden eigenschap voor een oprechte vasten-avond vierder die het met zichzelf aandurft om op te gaan in een extatisch moment van geluk maar er zijn helaas een hoop limburgers die denken dat PVV staat voor Partij voor de Vastenavond. Dat zijn degenen die nog niet gevoeld hebben dat er al lang en steeds langer een ander licht begint te schijnen...
Singele boem!
Groet tot de volgende blog
Carlo
zondag 27 februari 2011
Het is niet wat het lijkt
Onlangs was Henny jarig. Zij zag het levenslicht op 29-1-1967. Datzelfde licht maar net een beetje anders zag ik op 29-11-1966. Aan die overeenkomst in deze getallen ontlenen wij, gewoon omdat wij zo zijn een absoluut nog niet wetenschappelijk te onderbouwen meerwaarde. Jammer voor de wetenschap. Inspirerend voor ons.
Op haar verjaardag kreeg ze een op de zij liggende boedhha, nogal dun in vergelijking met die wat dikkere want met zijn buik ademende en gelukbrengende beelden die je steeds vaker in nederlandse huishoudens ziet staan en al veel langer bij menig lokaal chinees restaurant of wokpalace natuurlijk....
Deze liggende is dun en lang en rust haar hoofd op frivole, gracieuse wijze op haar hand.
Het lijkt erop alsof een fotomodel op het strand ligt uitkijkend naar waar de cocktail blijft.
Gisterenmiddag vond ik het tijd om met Martijn die bij ons in huis woont te kijken naar een door mij hoogst gewaardeerde dvd documentaire over het tibetaanse dodenboek aan de hand van een kijkje in de dagelijkse omgang met de dood in een klein dorpje waar dus iemand overleden is. Ik had deze al vaker bekeken maar had blijkbaar nog niet alles gezien. Op een gegeven moment als persoon in kwestie is dood gegaan draait een monnik het dode lichaam op zijn zij voordat hij begint met het voor lezen van de teksten uit het boek en op die manier begeleiden van de overledene in het tussen bardo van de dood.
De hand gaat onder het hoofd. Zo kan het bewustzijn van de dode beter horen wat de monnik hem verteld.
Ter illustratie van deze houding heeft hij dus ook een aardewerk beeld en ja hoor..
Niks mooie lange vrouwelijke boedhha maar een lijk, lang en dun want dood en luisterend naar adviezen voor de beste route tussen het vorig leven op weg naar een nieuw leven.
Onvermijdelijk mooi!
Groet
Carlo
Op haar verjaardag kreeg ze een op de zij liggende boedhha, nogal dun in vergelijking met die wat dikkere want met zijn buik ademende en gelukbrengende beelden die je steeds vaker in nederlandse huishoudens ziet staan en al veel langer bij menig lokaal chinees restaurant of wokpalace natuurlijk....
Deze liggende is dun en lang en rust haar hoofd op frivole, gracieuse wijze op haar hand.
Het lijkt erop alsof een fotomodel op het strand ligt uitkijkend naar waar de cocktail blijft.
Gisterenmiddag vond ik het tijd om met Martijn die bij ons in huis woont te kijken naar een door mij hoogst gewaardeerde dvd documentaire over het tibetaanse dodenboek aan de hand van een kijkje in de dagelijkse omgang met de dood in een klein dorpje waar dus iemand overleden is. Ik had deze al vaker bekeken maar had blijkbaar nog niet alles gezien. Op een gegeven moment als persoon in kwestie is dood gegaan draait een monnik het dode lichaam op zijn zij voordat hij begint met het voor lezen van de teksten uit het boek en op die manier begeleiden van de overledene in het tussen bardo van de dood.
De hand gaat onder het hoofd. Zo kan het bewustzijn van de dode beter horen wat de monnik hem verteld.
Ter illustratie van deze houding heeft hij dus ook een aardewerk beeld en ja hoor..
Niks mooie lange vrouwelijke boedhha maar een lijk, lang en dun want dood en luisterend naar adviezen voor de beste route tussen het vorig leven op weg naar een nieuw leven.
Onvermijdelijk mooi!
Groet
Carlo
zondag 20 februari 2011
Voorjaar
Als je buiten bezig bent zie je dat het voorjaar niet iets is wat zich wat aantrekt van door ons verzonnen kalenders en datums. Zo begint volgens de meteoroloog de lente op 1 maart en volgens veel anderen op 21 maart. Buiten begint het gewoon. Frambozen planten reageren sterk op temperatuur verschillen, nog meer dan op directe warmte van de zon.
Doordat het al flink gewinterd heeft en het de afgelopen dagen warmer was dan vorig jaar rond deze tijd beginnen de knopjes van de planten al zoals dat heet te schieten.
We hebben een kleine kas voor de eerste teelt. In de kas is het met een beetje zon nu al snel warm en ik wil beginnen met bijmesten als het uitgelopen knopje zich begint te ontwikkelen tot het eerste blaadje. Vanaf dat moment begint namelijk via het eerste blaadje de verdamping van water en begint in de bodem de eerste wortelvorming. Dus tijd voor o.a stikstof en water. Als ik te vroeg begin met water en voeding is er kans dat ik, omdat de groei dan echt begint en ik deze met het oog op de maximale productie niet meer wil remmen en ook geen vorstschade wil aan het jonge blad, dan is de kans er dat ik bij volgende vorst de kachel s'nachts aan moet gaan zetten. Dat is niet erg en ik vind het persoonlijk wel iets hebben om dan s'avonds rond 11-12 uur nog even naar de sterren te kijken en te genieten van de rust van het donker maar als het nog veel gaat vriezen kost het ook een heleboel diesel voor de kachel. Maar als ik alle lange termijn weerberichten bekijk dan heeft de natuur het goed met me voor en ga ik volgende week beginnen met water en voeding. Verder gaan we beginnen met buiten de planten aanbinden en een lange termijn bemesting van biologische kippenkorrels geven. Die korrels hebben temperatuur en vochtafhankelijk ongeveer drie maanden nodig om hun voeding vrij te geven.
In kippenmest zit relatief veel fosfaat waarvan het meeste nu in de bloeimaand mei voor de plant ter beschikking staat. Aangezien fosfaat bloem en dus bloei bevordert is dat een geschikt moment en dit een geschikt moment om die mest bij de planten te doen.
Dus zo zie je: ons verstand wikt en weegt maar de natuur beslist en ze beslist niet over iets of op een autoritaire manier maar ze is gewoon en doet gewoon wat ze wil precies op het moment dat ze wil en dan is het goed.
P.S Moet je ook eens vaker doen, s'nachts naar buiten en naar de sterren kijken.
Groet
Carlo
Doordat het al flink gewinterd heeft en het de afgelopen dagen warmer was dan vorig jaar rond deze tijd beginnen de knopjes van de planten al zoals dat heet te schieten.
We hebben een kleine kas voor de eerste teelt. In de kas is het met een beetje zon nu al snel warm en ik wil beginnen met bijmesten als het uitgelopen knopje zich begint te ontwikkelen tot het eerste blaadje. Vanaf dat moment begint namelijk via het eerste blaadje de verdamping van water en begint in de bodem de eerste wortelvorming. Dus tijd voor o.a stikstof en water. Als ik te vroeg begin met water en voeding is er kans dat ik, omdat de groei dan echt begint en ik deze met het oog op de maximale productie niet meer wil remmen en ook geen vorstschade wil aan het jonge blad, dan is de kans er dat ik bij volgende vorst de kachel s'nachts aan moet gaan zetten. Dat is niet erg en ik vind het persoonlijk wel iets hebben om dan s'avonds rond 11-12 uur nog even naar de sterren te kijken en te genieten van de rust van het donker maar als het nog veel gaat vriezen kost het ook een heleboel diesel voor de kachel. Maar als ik alle lange termijn weerberichten bekijk dan heeft de natuur het goed met me voor en ga ik volgende week beginnen met water en voeding. Verder gaan we beginnen met buiten de planten aanbinden en een lange termijn bemesting van biologische kippenkorrels geven. Die korrels hebben temperatuur en vochtafhankelijk ongeveer drie maanden nodig om hun voeding vrij te geven.
In kippenmest zit relatief veel fosfaat waarvan het meeste nu in de bloeimaand mei voor de plant ter beschikking staat. Aangezien fosfaat bloem en dus bloei bevordert is dat een geschikt moment en dit een geschikt moment om die mest bij de planten te doen.
Dus zo zie je: ons verstand wikt en weegt maar de natuur beslist en ze beslist niet over iets of op een autoritaire manier maar ze is gewoon en doet gewoon wat ze wil precies op het moment dat ze wil en dan is het goed.
P.S Moet je ook eens vaker doen, s'nachts naar buiten en naar de sterren kijken.
Groet
Carlo
zondag 13 februari 2011
Waarschuwing! probeer dit niet thuis!
Rond mijn tiende jaar zaten mijn ouders in een echtscheiding procedure. Ik begreep dat ze uit elkaar gingen. Daar lag ik helemaal niet wakker van en het was een goede manier om van die eeuwige ruzies af te komen waar ik wel van wakker lag. Veilig weggekropen onder het bed van mijn oudere zus. Nadat mijn vader uit huis was hadden we maar weinig geld. Mijn moeder werkte in een kas om wat bij te verdienen en we aten wel eens een week brood met alle varianten met eiergerechten. Aan het eind van de week werd het droge brood met het laatste ei een wentelteefje. Op zo'n wentelteefje dag kwam ik op het desastreuze besef dat ik heel gelukkig en tevreden was ondanks dat we leefden op bijstandsniveau. Geld en geluk stonden los van elkaar! Gevaarlijk!
Een paar jaar later speelde ik in een bandje. We kwamen door het het hele land en maakten zelfs een singeltje. Ik zag dat het op deze manier in de belangstelling staan en het een beetje overweg kunnen met een gitaar een voorspelbare aantrekkingskracht op de meisjes had en het ego van de bandleden en van anderen in vergelijkbare situaties behoorlijk deed groeien. Mijn conclusie was dat alleen die meisjes echt leuk zijn die mij willen als ik niet in de belangstelling sta, geen gitaar speel en geen gel in mijn haar heb en ik mijn ego thuis kan laten. Vul voor gitaar grote auto, dikke baan of belangrijke maatschappelijke positie in en je begrijpt dat ik menig avondje alleen doorbracht. Sukkel!
Tijdens mijn tijd op de universiteit nam ik deel aan een cursus filosofie en management.
Op een dag kwam er een meneer uit de praktijk. Hij was bedrijfsfilosoof bij Phillips, tegenwoordig zal dat wel coach of adviseur heten om ons te adviseren. Het eerste wat hij wist te vertellen; vraag een hoog uurtarief voor je werk want naarmate dat hoog is zullen ze wat je te vertellen hebt serieus nemen en je voorstellen ook eerder implementeren. Ze hebben er immers stevig voor betaald! Mijn studiecollegas hebben de cursus afgemaakt ik ben meteen opgestapt. Stom!
Tot heden op de dag heb ik in mijn leven per maand nooit meer geld gehad dan rond het bijstandsnivea of ietsje meer en muziek vindt ik nog steeds heel belangrijk.
In tegenstelling tot veel anderen luister ik dan heel goed naar de teksten en die gaan welk genre je ook neemt toch vaak over "domme" dingen.
Geluk, hoop en liefde.
Groet
Tot de volgende blog
Carlo
Een paar jaar later speelde ik in een bandje. We kwamen door het het hele land en maakten zelfs een singeltje. Ik zag dat het op deze manier in de belangstelling staan en het een beetje overweg kunnen met een gitaar een voorspelbare aantrekkingskracht op de meisjes had en het ego van de bandleden en van anderen in vergelijkbare situaties behoorlijk deed groeien. Mijn conclusie was dat alleen die meisjes echt leuk zijn die mij willen als ik niet in de belangstelling sta, geen gitaar speel en geen gel in mijn haar heb en ik mijn ego thuis kan laten. Vul voor gitaar grote auto, dikke baan of belangrijke maatschappelijke positie in en je begrijpt dat ik menig avondje alleen doorbracht. Sukkel!
Tijdens mijn tijd op de universiteit nam ik deel aan een cursus filosofie en management.
Op een dag kwam er een meneer uit de praktijk. Hij was bedrijfsfilosoof bij Phillips, tegenwoordig zal dat wel coach of adviseur heten om ons te adviseren. Het eerste wat hij wist te vertellen; vraag een hoog uurtarief voor je werk want naarmate dat hoog is zullen ze wat je te vertellen hebt serieus nemen en je voorstellen ook eerder implementeren. Ze hebben er immers stevig voor betaald! Mijn studiecollegas hebben de cursus afgemaakt ik ben meteen opgestapt. Stom!
Tot heden op de dag heb ik in mijn leven per maand nooit meer geld gehad dan rond het bijstandsnivea of ietsje meer en muziek vindt ik nog steeds heel belangrijk.
In tegenstelling tot veel anderen luister ik dan heel goed naar de teksten en die gaan welk genre je ook neemt toch vaak over "domme" dingen.
Geluk, hoop en liefde.
Groet
Tot de volgende blog
Carlo
zondag 6 februari 2011
Zondagmorgen in het zuiden...
Het is nu tegen half twaalf en ik kom net binnen gewaaid. Ik was om acht uur op maar al een keer wakker rond kwart voor vijf wat,ongeacht hoe laat ik naar bed ga voor mij meestal de tijd is dat ik mijn droomwerk gehad heb en weer geacht wordt me in deze dimensie te bewegen. Mijn slaap en waakritme doet het al jaren zonder wekker aangezien ik altijd 5-10 minuten voor de wekker is ingesteld wakker wordt. Ik vraag me vaak af hoe ver deze vorm van zelfprogrammering werkt en hoe ver dit "mechanisme" reikt en zijn werk doet op andere terreinen in het leven. Vooral dat het gepaard gaat met zeer weinig denken en toch zeer precies werkt trekt mij aan.
Het lijkt ook veel wat er nu buiten gebeurd. Zonder dat wij gevraagd worden begint de natuur onweerstaanbaar te dansen op de muziek van bio ritmen en cycli en met welhaast erotische krachten lok ze mij naar haar geheime maar toch zo lekker brutaal openlijk tentoongestelde levenslust.
De kou van afgelopen tijd gevolgd door de relatief snelle temperatuurstijging van de afgelopen dagen laat de knopjes op de planten al zwellen en de grond begint te ruiken als een heerlijk parfum. Elke keer verwondering en mijn verlangen er een deel van te zijn.
Eens zal ik er weer terugkeren pijnloos en zonder moeite en dan zal ik weten dat het precies zo is gegaan zoals het moest gaan. Precies op tijd en met de rust, de rust van een zondagmorgen in het zuiden
Tot de volgende blog
Groet
Carlo
Het lijkt ook veel wat er nu buiten gebeurd. Zonder dat wij gevraagd worden begint de natuur onweerstaanbaar te dansen op de muziek van bio ritmen en cycli en met welhaast erotische krachten lok ze mij naar haar geheime maar toch zo lekker brutaal openlijk tentoongestelde levenslust.
De kou van afgelopen tijd gevolgd door de relatief snelle temperatuurstijging van de afgelopen dagen laat de knopjes op de planten al zwellen en de grond begint te ruiken als een heerlijk parfum. Elke keer verwondering en mijn verlangen er een deel van te zijn.
Eens zal ik er weer terugkeren pijnloos en zonder moeite en dan zal ik weten dat het precies zo is gegaan zoals het moest gaan. Precies op tijd en met de rust, de rust van een zondagmorgen in het zuiden
Tot de volgende blog
Groet
Carlo
maandag 31 januari 2011
Freedom another word for .......
Laatst kregen we weer een magazine in de bus over maatschappelijk verantwoord ondernemen.In dat magazine over de juiste verhouding tussen de drie P,s wordt elk jaar een top honderd gepubliceerd van personen die volgens die club de grootste bijdrage hebben geleverd of leveren aan het mvo ondernemen in nederland. Wat ons opvalt in de samenstelling van de lijst is dat vertellen hoe je duurzaam zou moeten ondernemen blijkbaar hoger gewaardeerd wordt dan daadwerkelijk de mouwen op stropen en duurzaam gaan ondernemen. De beste stuurlui staan ook hier graag aan de wal. Met droge voeten, een waarschijnlijk relatief riante beloning en zich koesterend in de schijnzekerheid van intellectuele discoursen. Wij waarderen hun bijdragen zeer maar praatjes vullen nu eenmaal geen gaatjes. Behalve natuurlijke die je kunt vullen als je een plaatsje hebt verworven in dit circuit.
Het is ongetwijfeld zwaar en vermoeiend en zal hier en daar aanzet kunnen geven tot gewenste dan wel noodzakelijke maatschappelijke veranderingen maar de grootste bijdrage aan hoe je het anders zou willen is zelf die verandering zijn. Dat is naar mijn ervaring helemaal niet gemakkelijk, onzeker en vaak eenzaam maar het is ook niet niks om je los te maken en in beweging te komen.
Wat me echter opvalt dat veel mensen die hun mondje roeren hun in actie komen uitstellen met elk nieuw gezichtspunt, het ontbreken van zgn. wetenschappelijk bewijs, teveel idealisme of te weinig zgn. realisme en of de stugge weerbarstigheid van de minder opgeleide massa.
Ik zou zeggen ga zo door maar besef dat het antwoord niet bestaat, de toekomst onzeker is, niet alles wetenschappelijk te bewijzen is of bewezen hoeft en dat we in spannende tijden leven maar ook niets te verliezen hebben.
Groet
Carlo
Het is ongetwijfeld zwaar en vermoeiend en zal hier en daar aanzet kunnen geven tot gewenste dan wel noodzakelijke maatschappelijke veranderingen maar de grootste bijdrage aan hoe je het anders zou willen is zelf die verandering zijn. Dat is naar mijn ervaring helemaal niet gemakkelijk, onzeker en vaak eenzaam maar het is ook niet niks om je los te maken en in beweging te komen.
Wat me echter opvalt dat veel mensen die hun mondje roeren hun in actie komen uitstellen met elk nieuw gezichtspunt, het ontbreken van zgn. wetenschappelijk bewijs, teveel idealisme of te weinig zgn. realisme en of de stugge weerbarstigheid van de minder opgeleide massa.
Ik zou zeggen ga zo door maar besef dat het antwoord niet bestaat, de toekomst onzeker is, niet alles wetenschappelijk te bewijzen is of bewezen hoeft en dat we in spannende tijden leven maar ook niets te verliezen hebben.
Groet
Carlo
zondag 23 januari 2011
De grote hoop...
Voor dat ik jullie deelgenoot maak van mijn bevindingen opgedaan tijdens de soft fruit conferentie wil ik eerst even terugkeren naar een opmerking in mijn laatste blog. Ik zeg daarin dat ons bloed in goede doen evenals het sap en bodem bij een plant rond de 6.5 ph ligt. Bloed ligt echter rond 7-7.5.
Ik heb een artikeltje gevonden over een zeer veel voorkomend landbouwgewas, prei of bieten waren het geloof ik, waar uit een proef bleek dat deze het veel beter deden bij p.h 7 terwijl in de praktijk bleek dat de p.h grondwaarden tussen 4.5 tot 5.4 gangbaar zijn en het gewas wat deze grond voortbrengt blijkbaar op de grote hoop als goed genoeg wordt beoordeeld.
Goed genoeg voor de grote hoop....
Ook de laatste stand van zaken in europees frambozenland lijkt helaas te wijzen op niet het beste maar op goed genoeg, acceptabel voor de massa. Bij de grote spelers in deze markt is de minimale defintie van framboos richtinggevend voor de maximale winst. De trend is de teelt van herfstframbozen rassen z.g primocanes vanwege de hogere opbrengst in het seizoen met minder kosten.Voor het oog en de kilo's streeft men naar grote frambozen. Het liefst van plastic zodat ze langer houdbaar zijn.
Inhoudelijke waarden zoals: smaak, gezondheid, teeltwijze, leuke en/of bijzondere rassen doen er niet toe.
De volgende anekdote illustreert mijn verwondering over deze gang van zaken denk ik het beste.
Afgelopen zomer kregen wij bezoek van de baas van een groot italiaans gangbaar zachtfruitbedrijf.
Samen met zijn aanhang zat ie op ons frambozenterras in de zon. Aangezien wij onze gasten graag het beste voor zetten en trots zijn op de smaak van onze frambozen waren wij wel nieuwsgierig wat hij als italiaanse frambozenboer, op de hoogte van frambozen en enigszins culinair aangelegd toch dachten wij, van onze frambozen zou vinden.
Dus koffie met lekkers o.a een mooi schaaltje frambozen.Tot onze schrik en verbazing gingen er zonder te kijken, te proeven of te ruiken, welhaast in een ritueel automatisme twee lepels suiker overheen. Wij waren er stil van.
Dus hoop nergens op maar begin zelf nu te realiseren waar je nog jaren op kan hopen want de duivel schijt op de grootste hoop.
Groet
Carlo
Ik heb een artikeltje gevonden over een zeer veel voorkomend landbouwgewas, prei of bieten waren het geloof ik, waar uit een proef bleek dat deze het veel beter deden bij p.h 7 terwijl in de praktijk bleek dat de p.h grondwaarden tussen 4.5 tot 5.4 gangbaar zijn en het gewas wat deze grond voortbrengt blijkbaar op de grote hoop als goed genoeg wordt beoordeeld.
Goed genoeg voor de grote hoop....
Ook de laatste stand van zaken in europees frambozenland lijkt helaas te wijzen op niet het beste maar op goed genoeg, acceptabel voor de massa. Bij de grote spelers in deze markt is de minimale defintie van framboos richtinggevend voor de maximale winst. De trend is de teelt van herfstframbozen rassen z.g primocanes vanwege de hogere opbrengst in het seizoen met minder kosten.Voor het oog en de kilo's streeft men naar grote frambozen. Het liefst van plastic zodat ze langer houdbaar zijn.
Inhoudelijke waarden zoals: smaak, gezondheid, teeltwijze, leuke en/of bijzondere rassen doen er niet toe.
De volgende anekdote illustreert mijn verwondering over deze gang van zaken denk ik het beste.
Afgelopen zomer kregen wij bezoek van de baas van een groot italiaans gangbaar zachtfruitbedrijf.
Samen met zijn aanhang zat ie op ons frambozenterras in de zon. Aangezien wij onze gasten graag het beste voor zetten en trots zijn op de smaak van onze frambozen waren wij wel nieuwsgierig wat hij als italiaanse frambozenboer, op de hoogte van frambozen en enigszins culinair aangelegd toch dachten wij, van onze frambozen zou vinden.
Dus koffie met lekkers o.a een mooi schaaltje frambozen.Tot onze schrik en verbazing gingen er zonder te kijken, te proeven of te ruiken, welhaast in een ritueel automatisme twee lepels suiker overheen. Wij waren er stil van.
Dus hoop nergens op maar begin zelf nu te realiseren waar je nog jaren op kan hopen want de duivel schijt op de grootste hoop.
Groet
Carlo
zondag 16 januari 2011
Netwerken
Het weer blijft voorlopig goed. Dan kan ik volgende week kalk strooien en een week of twee later biologische kippenmest korrels en vervolgens wat biologische compost om bodemleven te ondersteunen. Dit hele spulletje heeft dan tot half maart begin april de tijd om in de bodem tot zijn recht te komen zodat de plant er als ze begint te groeien er haar voordeel mee kan doen.
Daarna begint het bijmesten en sturen via de druppelslangen.
Deze week ga ik naar de eerste Softfruit conferentie in Den Bosch. Daar zullen naar mijn idee wel de oude koeien uit de sloot gehaald worden maar wellicht steek ik er wat van op en kunnen we er wellicht nog contacten leggen om frambozen te verkopen.
Veel bezoekers zullen wel aan de gang gaan om hun netwerken te verstevigen maar dat gebeurt bij mij hooguit "per ongeluk". Ik voel me op dat soort bijeenkomsten namelijk meestal behoorlijk opgelaten en heb weinig zin om me druk te maken over wie kent wie en ben ik belangrijk en hebben ze mijn telefoonnummer etc etc. Onze kracht ligt toch in het volgen van ons buikgevoel en het delen en uitleggen van die informatie bron levert te veel frustratie en remming op. Het hart is nu eenmaal moeilijk te delen en uit te leggen met de hersenen en de dictatuur van een beurs.
3 Februari gaan we naar de HAS naar de Foodemotions day in het kader van Food Design experience. Eens voelen of ons hart daar sneller van gaat kloppen.
Daarna begint het bijmesten en sturen via de druppelslangen.
Deze week ga ik naar de eerste Softfruit conferentie in Den Bosch. Daar zullen naar mijn idee wel de oude koeien uit de sloot gehaald worden maar wellicht steek ik er wat van op en kunnen we er wellicht nog contacten leggen om frambozen te verkopen.
Veel bezoekers zullen wel aan de gang gaan om hun netwerken te verstevigen maar dat gebeurt bij mij hooguit "per ongeluk". Ik voel me op dat soort bijeenkomsten namelijk meestal behoorlijk opgelaten en heb weinig zin om me druk te maken over wie kent wie en ben ik belangrijk en hebben ze mijn telefoonnummer etc etc. Onze kracht ligt toch in het volgen van ons buikgevoel en het delen en uitleggen van die informatie bron levert te veel frustratie en remming op. Het hart is nu eenmaal moeilijk te delen en uit te leggen met de hersenen en de dictatuur van een beurs.
3 Februari gaan we naar de HAS naar de Foodemotions day in het kader van Food Design experience. Eens voelen of ons hart daar sneller van gaat kloppen.
zondag 9 januari 2011
Eerst het zuur dan het zoet
In mijn laatste blog heb ik geprobeerd jullie gedachten over biologisch telen te prikkelen door voor te stellen planten te laten groeien op water gevoed met zee mineralen. Dit zou in in principe de minste milieubelasting geven, een gezonde plant en de oogst zal nog smakelijker, langer houdbaar en meer inhoudstoffen bevatten. Ik ga me er in ieder geval verder in verdiepen want we moeten verder op nieuwe wegen.
Deze week ga ik kalk strooien om de p.h van de grond rond de 6 te krijgen.Vaak wordt wat grond ph betreft geredeneerd vanuit een minimale ph waarde/zuurgraad van de grond. Onder de 5.4 kan in de meeste teelten de gezondheid van de plant en ook de opbrengst schaden .Dus 5.4 of 5.5 is goed. In veel instituten die zich bezig houden met voeding wordt er over mensen ook zo geredeneerd. Het is genoeg als je er niet aan dood gaat en productief bent. De meerwaarde van een p.h rond 6 of zelfs 6.4 kan ik wellicht aangeven met een vergelijking. De meeste voeding die wij in ons hedendaagse patroon tot ons nemen heeft verzuring van ons bloed tot gevolg. Maar we leven nog en als we ongeveer net zo oud worden en aan hetzelfde sterven als de meesten om ons heen zal dat wel goed zijn.Verzuring van ons bloed kan net als bij planten aanleiding geven tot ziekten.
De enige voeding die je bloed minder zuur maakt is fruit en het blijkt ook dat bloed optimaal zijn werk doet bij p.h van 6.4. Dus de bodem naar 6, de gezonde plant een sap p.h van 6 en de ideale zuugraad van bloed ook 6. De natuur heeft haar constanten en als je ze durft te lezen ben je logisch biologisch op weg.
Groet
Carlo
Deze week ga ik kalk strooien om de p.h van de grond rond de 6 te krijgen.Vaak wordt wat grond ph betreft geredeneerd vanuit een minimale ph waarde/zuurgraad van de grond. Onder de 5.4 kan in de meeste teelten de gezondheid van de plant en ook de opbrengst schaden .Dus 5.4 of 5.5 is goed. In veel instituten die zich bezig houden met voeding wordt er over mensen ook zo geredeneerd. Het is genoeg als je er niet aan dood gaat en productief bent. De meerwaarde van een p.h rond 6 of zelfs 6.4 kan ik wellicht aangeven met een vergelijking. De meeste voeding die wij in ons hedendaagse patroon tot ons nemen heeft verzuring van ons bloed tot gevolg. Maar we leven nog en als we ongeveer net zo oud worden en aan hetzelfde sterven als de meesten om ons heen zal dat wel goed zijn.Verzuring van ons bloed kan net als bij planten aanleiding geven tot ziekten.
De enige voeding die je bloed minder zuur maakt is fruit en het blijkt ook dat bloed optimaal zijn werk doet bij p.h van 6.4. Dus de bodem naar 6, de gezonde plant een sap p.h van 6 en de ideale zuugraad van bloed ook 6. De natuur heeft haar constanten en als je ze durft te lezen ben je logisch biologisch op weg.
Groet
Carlo
Abonneren op:
Posts (Atom)