Frambozenweekend 2010

Frambozenweekend 2010
Zondagmorgen 11 juli met z'n allen aan het frambozenontbijt

dinsdag 29 maart 2011

Voorjaarsmoeheid

Deze week zijn we buiten bezig. Hier en daar op de rij moet er een nieuwe plant bij. Dat is op plekken waar vorig seizoen geen nieuwe scheut bijgegroeid is omdat de moederplant niet gezond genoeg is geweest. We binden de planten vast aan de draad en toppen ze.
We hebben inmiddels hulp van twee poolse jongens die nieuwe druppelslang erbij leggen en dan gaan we de planten aanbinden en bijmesten. De afgelopen weken en komende weken zijn erg druk en vooral stressig. We merken dat stress zeer vermoeiend is en vooral onstaat door onbegrip in de communicatie met anderen of de communicatie met jezelf. Soms is de miscommunicatie bewust en bedoeld om te versluieren en soms zitten er emoties tussen die de helderheid aantasten ondanks de beste bedoelingen. Het wordt tijd dat we het ritme van de planten weer overnemen en de meningen de mening laten.
Om ons huis hebben volgens mij twee kwikstaarten hun paradijsje gevonden. Zij hebben geen last van enige vermoeidheid en fladderen kwiek voor ons ramen op en neer. Brutaal lief kijken ze bij ons naar binnen en zijn voor geen niks niet bang. Laat staan voor die wat vermoeid ogende mensen. Ze lijken te zeggen; laat los, laat los en vlieg mee. Ze hebben gelijk en hoeven het niet te krijgen. Geluksvogels!

Groet
Carlo

zondag 13 maart 2011

Kleine dingetjes

Ik ben in de buitenteelt de frambozenplanten aan het vastbinden. Toen we vorig jaar met deze planten begonnen zijn, waren deze tussen de 80 en 120 cm. De nieuwe scheuten die er bij gegroeid zijn, de planten voor dit jaar dus, zijn tussen de 1.75 en 2.5 meter. Puur productie en cijfermatig bekeken zitten op een lengte plant een aantal ogen. Uit die ogen komen de vruchtstengels en daaraan komen de frambozen. Een langere plant heeft meer ogen dus zo bezien geeft die ook meer frambozen.
Dat belooft wat voor de oogst dit jaar!
Na het aanbinden gaan we de planten zoals dat heet toppen. Dat houdt in dat je ongeveer tien centimeter van de bovenkant afknipt. Dit wordt gedaan om de zgn. apdicale dominantie te breken en zo het uitlopen van de ogen tot onderaan de stengel te bevorderen. Apdicale dominantie houdt in dat de bovenkant van de frambozenstengel van nature het hardst wil groeien. Oorspronkelijk groeien ze in bossen en bosranden en streven in die halfschaduw toestand naar het spaarzame licht wat door het bladerendek van het bos binnen straalt. Door de bovenkant te toppen wordt als het ware de kraan van de groeikracht aan de bovenkant dichtgedraaid en de groeikracht naar onderen gericht waar deze meehelpt de onderste ogen te laten uitlopen.
Als de planten na het toppen water en voeding krijgen gaan de stengels zich volzuigen met water. Die resulteert in een prachtig mooie druppel aan het bovenste uiteinde van de plant waar ie geknipt is. Ik vind het magnefiek om zo een druppel vloeistof die helemaal door de plant is gegaan te proeven. Puur plantensap.
Weet je trouwens dat mensen iets van 22.000 soorten genen hebben maar planten wel 40.000!? Van die kleine dingen...

Groet
Carlo

vrijdag 4 maart 2011

Vasten - avond in Limburg

De dagen worden al aanmerkelijker langer en het licht kan zijn werk weer doen. Lang geleden begonnen rond deze tijd de winter voorraden op te raken maar kon men buiten al zien dat de natuur al druk bezig was zich op te maken om weer met haar rijkdom te gaan pronken. Daar het nog even zou duren voordat de mensen in haar rijkdom konden delen en aangevuurd door de zon en moe van de donkere dagen besloot men dat het tijd was voor een ritueel feestje.
In de zekerheid dat er weer voedsel aan kwam kon het geen kwaad on nu een feestje te vieren en daarna nog even op een houtje te bijten en in de natuur aan het werk te gaan tot de volgende oogst.
Het rituele aspect met vasten-avond is een mengelmoes van zonnewende en daaraan gerelateerde vieringen, sjamanisme en sommige ervan gaan zeker terug tot voor de opgeschreven geschiedenis. In ieder geval voor de tijd dat de kerk het nodig achtte de mens met schuld te beladen en Lilith in te ruilen voor Eva en ons onderbewuste te vervuilen met beperkingen gericht op hun eigen machts wellust en angst voor de eigen natuur.
Carnaval is, datgene wat een hoofdzaak maakt van de bijzaken met vasten-avond, ballorigheid, dronkenschap en platte sex en natuurlijk polonaises met boerenkiel.
Daar is niets mis mee als je er van houd maar dat kan ook elke dag en het hele jaar door.
Mijn mening is niet de mening van elke limburger en eigen wijsheid is volgens mij een gouden eigenschap voor een oprechte vasten-avond vierder die het met zichzelf aandurft om op te gaan in een extatisch moment van geluk maar er zijn helaas een hoop limburgers die denken dat PVV staat voor Partij voor de Vastenavond. Dat zijn degenen die nog niet gevoeld hebben dat er al lang en steeds langer een ander licht begint te schijnen...

Singele boem!

Groet tot de volgende blog
Carlo