Frambozenweekend 2010

Frambozenweekend 2010
Zondagmorgen 11 juli met z'n allen aan het frambozenontbijt

zondag 24 juli 2011

Zo, Goedemorgen!

Ik heb de afgelopen tijdsdrang goed doorstaan en op mijn manier gebruikt door mijn eigen manieren door de tijd heen te ontdekken.
Dan wel te her-inneren.
Er was tijdsdrang omdat alles veel sneller gaat dan gewend maar de tijd die zo overbleef, elk nadeel heeft zijn voordeel, hebben we gebruikt om eindelijk wat zaken flink onder handen te nemen.
De waterinstallatie veranderd, de teelt op een rijtje gezet, plannetjes uitgewerkt en ideetjes de stroom ingegooid. Het voelde als grote schoonmaak. En veel, om uiteenlopende redenen leuke mensen ontmoet waarmee ik kort of langer iets positiefs of wijs mee heb mogen delen. Het waren eigenlijk meer de situaties, een soort sketches die we samen deelden in een bepaalde sfeer die verrees en verwees naar de toekomst met de blijde verwachting dat als de tijd zo snel gaat die toekomst wellicht zo hier zal zijn of al is.. Want we hebben er via onze Prepaid actie een boel vrienden voor het leven bijgekregen die wij onnoemelijk dankbaar zijn en waar we nog veel leuke dingen voor en mee willen gaan doen. Nog lekkerdere en gezondere frambozen voor ze laten groeien zal daar zeker bij horen. Nogmaals dank voor jullie hartverwarmend “er zijn” en jullie horen nog van ons.
Deze week ga ik de website Holofact in the waves leggen waar ik mijn filosofische eieren kwijt kan in de vorm van het formuleren van praktisch filosofisch advies voor visies en co-creatie voor individuele mensen, maar ook grotere projecten opstellen voor bedrijven of overheden waar behoefte is aan visie en andere wijzen van doen en laten die we nastreven of omarmen of ons toe gedwongen en/of als noodzakelijk zien in deze tijden van verandering, chaos en wenteling.
Ook ga ik nieuwe frambozenrassen proberen te ontwikkelen en ben bezig met een proefopstelling om frambozen op watercultuur te laten groeien. In andere teelten zijn resultaten op alle aspecten veel belovend. Zeer duurzaam, overeenkomstig het grootste ons bekende ecosysteem, dat van water namelijk. Een gesloten kringloop, gezonde planten veel potentieel naar alle kanten om nieuwe technieken met een hart erin te ontwikkelen.
Daarnaast leuk aan het werk voor en met jongeren of iets ouderen met ”arbeidsbeperking” via interne jobcoaching op het bedrijf. Die tak heet Raspberry-Maxx de Ronde Tafel. Ik ben oa. een bedrijfje voor en door hun gerund aan het 'materialiseren'.
Dat heet Race-Berry Maxx. Naast Formule 1 races die ik altijd volg de enige tak in het leven waar ik me nog, vanwege dat zich in die beperking de meester her-kent, nog wil druk maken over tijd.
Dan wil ik voor de rest weer leerling en kind zijn en ronddartelen en me verwonderen over wonderen... Simpel toch

Groet
Carlo
In lak ech.
Audio-visueel
:Cold-play:tears like waterfalls vanweg uitzondering die de regels ontkracht.
:Eurhytmics:there must be an angel
:you tube:sounds of Neptune by NASA.
:Garth Brooks:if tomorrow never comes..

zondag 26 juni 2011

Weekend

Het is het weekend, preciezer gezegd de zondag aan de vooravond van een paar uitzonderlijk hete dagen. De zondag is er om te chillen en met de lui op het terras wat te gekkjenne en af toe een frambozenboer spitvondigheid verpakt in een besliste lach en knipoog de wereld in te zenden. Als je dan met beide ogen tegelijk knippert onstaat een rapid eye movement effect en lijkt de zondagse rustdag een mooie droom. Een droom van thuis.
Het werk gaat toch door.. de natuur blijft schreeuwen om aandacht en vanmorgen tijdens een rondleiding aan een prachtige groep mensen,ze voelden als famile gaf ze antwoord en bedankte hun.
Die natuur bedoel ik.. Ik heb er een leuke, mijns inziens, vraag en antwoord tegelijkertijd van gekregen namelijk; Waarom vind de frambozenstruik het voor haar zelf zo belangrijk om zo'n speciaal "verbindende" antioxidant te maken? Dus vanuit haar gevoeld...
Bij zo'n groep mensen voel ik me thuis komen en op het moment dat ik klaar ben met over haar te praten, mevrouw framboos bedoel ik, zei ik, ze kunnen niet praten die planten, maar hebben ons veel te vertellen. Toen waren we allemaal even stil en voelde dat het werkelijk waar was.
Daarna nog wat klusjes gedaan maar vanuit zondagrust in de buikgevoel.
Waar de mond van vol is wordt het hart mee gevuld en dat is toch een goede. Want met een mond vol frambozen praten, dat wordt dan alleen maar een heerlijke rotzooi.
En rotzooi maken doe je maar thuis.
Iedereen een fijne avond geniet van thuis en als je denkt er geen te hebben beschouw de sterrenhemel als je ...dak.
Morgen weer aan de frambozen. Pakketten klaarmaken voor onze vrienden.
Wat is het toch een heerlijk wijf met klote, die framboos...

Illustratie
R.E.M
Around the Sun
Crowded house
Better be home soon.
Eddie Vedder.
Guaranteed

Groet Carlo

donderdag 23 juni 2011

Na regen komt zonneschijn

Het regent hier dat het zeikt dus neem ik even tijd om een moment te scheppen, zodat als na de laatse regen, ongeveer zaterdag of zondag dit moment door de zon beschenen kan worden. Gisteren was de langste dag. Deze is volgens SOHO het zonneobsevatorium begonnen met een prachtige krachtige zonnevlam. Een energiestoot die we vanaf vandaag en ook nog donderdag mooi kunnen gebruiken als voorproefje van de sterkende zonnestralen in het weekend.
Als we na zo'n bui naar buiten gaan is de toestand weer mooi fris en helder, dan kun je de aardspieren aan het werk zien gaan. Aardspier is een ander woord voor regenwormen en doet volgens mij veel meer recht aan deze wonderbaarlijk nuttige wezens. Ik verzin ut niet zelluf was dat maar waar. Als je er één in het donker van de aarde uit de grond haalt kun je als je snel kunt kijken zien dat ze van binnenuit een soort neon licht uitstralen. Dat duurt maar even maar let er maar eens op. Verder is hun poep uitermate efficient te gebruiken voor de planten en maken de vaak door mensen aangetrapte aarde weer lekker luchtig.
Ik hoor in dit moment de sympfonie van de regen minderen en zo dadelijk beginnen de vogeltjes weer te fluiten..
Zo! Heb ik deze bui weer mooi gebruikt om die heerlijk kronkelende gedachte weer door te geven. Kronkelend als een slang want het komt uit mijn tenen via mijn kontje, mijn regenwormpje en mijn hart weer naar buiten. En waar het hart van vol is loopt de mond vanzelf van over. Net als in het regengootje trouwens zie ik. Nog even dan.

Kundalini
Tot volgend moment
In lak ech
Carlo

P.S ter opluistering:
Crowded house:always take the weather Don,t dream its over.

zondag 5 juni 2011

Lekker vreemd

Ik ben best wel vreemd. Ik streef eigenlijk zo lang ik me er bewust van ben naar de wereld ervaren en vormgeven zoals die in liedjes heel vaak naar voren komt.
Ze gaan vaak over liefde, sex, revolutie, euforische momenten, troost en de knallende behoefte om het leven wat je voelt,ik in ieder geval, groter te maken en er in op te gaan.
Ik neem ze serieus die gevoelens. In de vergelijking met hoe de wereld er vaak uitziet heb ik vaak een overvol, rijk maar eenzaam bestaan. Want in die andere wereld is veel vooral zekerheid, angst, naar buiten gericht en o zo voorspelbaar leeg.
Geluk is gemakkelijk maar dat mag niemand weten. Eerst moet je luisteren, werken, aan alles wennen, veel rotzooi kopen, carriere maken en vooral normaal doen. Want als je in welke vorm dan ook afwijkt van normaal wordt dat leven wakker en daarvoor zijn we behoorlijk bang. De bangste mensen staan meestal boven aan het laddertje en de goedgelovigen laten zich door hun leiden, commanderen en manipuleren en zij krijgen er royaal voor betaald.
Gelukkig kom ik steeds meer lekker vreemde mensen tegen. Niet in de krant, op t.v of winkelcentrum maar spontaan,in het wild.
In het wild, in to the wild (aanrader!Film) met mooie liedjes van Eddie Vedder. Waarvan eentje met deze: I know the rules but the rules don't know me.
Zo blijf ik een vreemde voor de regels maar een open boek voor wie het jungle boek leeft.

Groet
Carlo

woensdag 1 juni 2011

Ze zijn er weer

We zijn de afgelopen week begonnen met het plukken van de frambozen in onze kleine oude kas. Morgen komen de eerste pluksters die over een week of drie vergezelt zullen worden van een heleboel collega's als we in de buitenteelt gaan plukken.
Vanaf komende woensdag gaat ons terras en winkeltje weer voltijds open. Dan kunnen belangstellenden en frambozenfans ook weer een kijkje komen nemen. Ik heb woensdag ook weer mijn eerste rondleiding van dit seizoen.Voor de eerste keer aan een groep doven mensen. Ik ben nieuwsgierig hoe dat gaat. Deze mensen kunnen vaak goed liplezen en waarschijnlijk is er een vertaler in gebarentaal bij.
Ben benieuwd hoe je framboos in gebaren taal vorm geeft of regenworm.!!
In de teelt gaat nu het aandeel kalium in de bemesting omhoog. Daar worden de bladeren mooi donker en sterk van en de vruchten groter en nog lekkerder.
Deze week hebben we ook het ontwerp van ons nieuw etiket voor op het frambozendoosje afgerond en kan de drukker aan het werk. We hebben het etiket o.a voorzien van zoekplaatjes. Ik noem ze picturetales en we zijn benieuwd hoe er op gereageerd wordt. Nu ga ik weer naar buiten voor een ronde water en voeding. En het weer is hetzelfde als de afgelopen drie maanden het weer is hier namelijk heel anders dan anders maar waarom?
Dat heb ik dan weer. Waarom?

Groet en tot lezens maar weer.
In lak-ech Carlo

dinsdag 17 mei 2011

Tussentijd

Vandaag voor het eerst dat het een beetje regent, door regent bedoel ik daarmee.
We zijn buiten een dag of tien onderweg in de bloei en het droge weer komt in onze teelt dan wel goed uit. We beginnen morgen met het plastic dakje over de rijen te doen en hebben daar wat tijd in gehad vanwege het afgelopen en komende droge weer. Je hebt liever geen vochtig regenachtig weer tijdens de bloei. Dat scheelt alles in het voorkomen van bewaarziektes o.a botritis schimmels.
Water geef ik via de druppelslang. Het is in de bloei van belang het peil van vocht en water bij de plant relatief hoog te houden. Dat heeft namelijk weer invloed op de kwaliteit en plakkerigheid van het stuifmeel. Als het te droog is kan de bij er niets mee want hij kan het niet meeslepen aan zijn pootjes. Komt het dus nergens terecht.
In de kas hebben we over een dag of tien frambozen. Buiten zijn al kleine groene vruchtjes te zien. Als de bloem bestoven is begint meteen vanuit het kelkje de framboos te groeien. Dat gebeurt en is al goed zichtbaar een etmaal na de bestuiving.
Over een week of vijf zullen buiten wel de eerste frambozen rijp zijn. De tijd vliegt, de natuur niet. Die culimineert in een fantastisch hoogtepunt en begint weer van voren af aan. Overweldigend en met open armen die je verleiden mee te gaan en eieren van de tijd uit te broeden en in de tussentijd te zijn.

Groet
Carlo

zondag 8 mei 2011

Koningin , keizer admiraal...

Ongeveer 15 jaar geleden ben ik voor mijn schoonbroer gaan werken op wat nu ons bedrijf is. Ik was net twee weken bezig en we waren bezig met nieuwe frambozen aanplant en hadden dus wel iets anders te doen op 30 april dan in de collectieve psychose van een stockholm syndroom rond te wentelen. Op mijn brommertje onderweg naar het veld kreeg ik geen voorrang en werd aangereden door een leeghoofd.
Een gecompliceerde breuk van schouder en bovenarm was het resultaat.
De botte dokter in het ziekenhuis opperde een vooral voor hem ego strelende, technisch gecompliceerde operatie als behandeling.
Aangezien ik niet gevoelig ben voor de tovenarij van autoriteit, titels, diploma's of dubbele voor dan wel achternamen en ik bij het ongeluk niet op mijn hoofd terecht was gekomen ging ik op zoek naar een second opinion. De behandeling die daar werd voorgesteld week sterk af van de eerste en had mijn voorkeur omdat het een logische biologische was.
Vanaf mijn mededeling dat de second opinion mijn voorkeur had leek het wel of ik in plaats van een botbreuk een hoogst besmettelijke ziekte had opgelopen. De angst daarvoor werd gedeeld van de bedzuster tot de behandelend arts. De ene schijtend voor ik weet niet wat, de ander aangetast in zijn welhaast koninklijk arrogantie niet bereid om mijn arm naar mijn keuze te behandelen. Gesterkt door deze reacties heb ik de andere behandeling doorgezet naar volle tevredenheid van mijn gezond verstand en mijn arm.
Alleen op 30 april voel ik ieder jaar nog een licht zeurende pijn maar dat vind ik niet erg omdat ik daardoor weer herinnert wordt aan de heerlijke werkelijkheid: koningin, keizer admiraal hopla kunnen ze …..allemaal.

Groet en niet te bang.
Carlo