Bloeimaand

Ik kom net van mijn ronde water en voeding geven. In de kas staat nu al een week de hommeldoos en staan de frambozen sinds een dag of vijf in de bloei. Ook buiten zal het hooguit nog een week tot tien dagen duren voor dat de bloempjes opengaan. Dat is dan ook ongeveer een week tot tien dagen eerder dan de ervaring de afgelopen jaren geleerd had.
Aan de natuur haar gangen is weinig te veranderen. Het rappe groeitempo zet vooral ons werk onder druk.
Als alles sneller gaat moet ook de oogstvoorbereidingen sneller afgerond zijn. Steunnet naast en plastic boven de planten, onkruid weghalen en de eerste nieuwe scheuten verwijderen moet nou binnen een week of drie terwijl je daar anders een week of vijf voor had. Het weer is zo anders dat ze in Spanje zelfs diverse Mariaproccesies die daar rond deze tijd van pasen en meimaand Mariamaand plaatsvinden hebben afgezegd. Te wijten aan het abnormale slechte weer daar. Ze zijn bang dat Maria nat wordt. Dat mag natuurlijk niet. Ze krijgt een kind en is de exemplarische moeder maar nat worden..ho nou! Bij een echt en oorspronkelijk paasfeest kun je volgens mijn bescheiden mening dan ook beter met Lilith, de eerste vrouw van Adam en niet die slaafse Eva, die natuurlijk diende als rolmodel voor Maria op komen draven.
Want natuurlijk was het voor het kruis er door heen ging gewoon een vruchtbaarheidsfeest waarbij jongens en meiden aangejaagd door de zon en ontluikend leven niet gehinderd door onnatuurlijke angsten hun levenslust de vrije loop lieten, en van fallusvormige grote stenen afroetsen, of liever er over heen roetsten. Net zoals de hommels en de bijen vrijpostig de vulva van de planten namelijk de bloempjes kussen.
Gelukkig heb ik ook even geen tijd voor de meubelboulevard op tweede paasdag nee....

Groet
Carlo

Lopen.....

Mijn werk bestaat tijdens het groei, pluk en naseizoen voor een groot deel uit lopen.
Ons perceel is ongeveer 4 hectare groot en ondanks dat ik niet elke dag in elk hoekje hoef te zijn, gelukkig niet voor mij en voor stil leven wat zich daar in de hoekjes ongetwijfeld ontwikkeld, ondanks dat loop ik een kilometer of vijf per dag. Ik begin 's morgens rond 7 uur in het kasje met water en voeding geven en dat doe ik daar weersafhankelijk twee of drie keer per dag. Daarna steek ik ongeveer een voetbalveld over, in de lange weg om bij de buitenteelt het zelfde te doen. Ook twee of drie keer per dag. De buitenteelt is verdeeld in drie secties. Deze secties krijgen na elkaar water en voeding.Ongeveer 10-15 minuten per keer. Daar ben ik met lopen een uurtje mee bezig ,twee of drie keer per dag.
Soms regent het buiten, vaak is het snoeiheet en af en toe wil iemand tijdens mijn tochten even iets weten of blijkt er een druppelslang kapot. Dat maakt het dan stressig omdat ik niet wil dat de planten te weing of te veel water krijgen en die kraan loopt gewoon door.
Ik heb het een paar jaar geleden elektronisch proberen te beregenen maar dat vond ik toch de te ver van mijn bed show en ik heb gemerkt dat het niet feilloos werkt.
Vandaar met de hand en vooral te voet. Dan zie ik de planten ook meer.
Een fietsje! hoor ik iemand roepen. Ben bang dat ik die vergeet en niet meer weet waar ik um dan gelaten heb.
Volgende week waarschijnlijk bloeitijd in de kas.

Groet
Carlo

Verandering en Verwondering

Veel mensen hebben grote moeite met veranderingen. Door dat iets groeit verandert het, maar omdat het groeit volgt het de logica van leven.
Is bang zijn voor veranderingen dan bang zijn voor het leven? Volgens mij is je leven er om te leren en nieuwsgierigheid en verwondering naar het andere, het onbekende en nieuwe een goede houding om angst voor veranderingen te relativeren.
Het los laten van het oude in blije verwachting van het onbekende vraagt kracht en maakt je bewust van je eigen kracht. Het bevestigen van het oude, het bekende het geaccepteerde, zo is het nu eenmaal, gaat altijd gepaard met een vorm van machts uitoefening of autoriteit en wordt dus gevoed door de angst. De angst voor de consequenties van tegen de macht of autoriteit in gaan en de angst van de macht zelf om niet meer de macht te hebben.
Toch zijn we allemaal niet meer of minder dan stof in de wind en gaat het leven door ongeacht of je het bij het oude wil laten. Het leven wil ons iets laten zien
Het andere liedje zegt: wij zijn sterrenstof en we zijn eigenlijk van licht, gouden licht.
Het weer is elke dag anders en de wind of change wordt duidelijk als je je zelf een paar uurtjes gunt om met de verwonder bril te kijken naar het andere weer. Namelijk ruimte weer:Google eens collegerama tu delft spaceweather.
Wordt wakker anders slaap je als het feestje begint en hoe meer zielen hoe meer vreugd toch?....

Groet
Carlo