Lekker vreemd

Ik ben best wel vreemd. Ik streef eigenlijk zo lang ik me er bewust van ben naar de wereld ervaren en vormgeven zoals die in liedjes heel vaak naar voren komt.
Ze gaan vaak over liefde, sex, revolutie, euforische momenten, troost en de knallende behoefte om het leven wat je voelt,ik in ieder geval, groter te maken en er in op te gaan.
Ik neem ze serieus die gevoelens. In de vergelijking met hoe de wereld er vaak uitziet heb ik vaak een overvol, rijk maar eenzaam bestaan. Want in die andere wereld is veel vooral zekerheid, angst, naar buiten gericht en o zo voorspelbaar leeg.
Geluk is gemakkelijk maar dat mag niemand weten. Eerst moet je luisteren, werken, aan alles wennen, veel rotzooi kopen, carriere maken en vooral normaal doen. Want als je in welke vorm dan ook afwijkt van normaal wordt dat leven wakker en daarvoor zijn we behoorlijk bang. De bangste mensen staan meestal boven aan het laddertje en de goedgelovigen laten zich door hun leiden, commanderen en manipuleren en zij krijgen er royaal voor betaald.
Gelukkig kom ik steeds meer lekker vreemde mensen tegen. Niet in de krant, op t.v of winkelcentrum maar spontaan,in het wild.
In het wild, in to the wild (aanrader!Film) met mooie liedjes van Eddie Vedder. Waarvan eentje met deze: I know the rules but the rules don't know me.
Zo blijf ik een vreemde voor de regels maar een open boek voor wie het jungle boek leeft.

Groet
Carlo